Στεναχώρια και ασθένειες - Αννα Μαρία Παπαδοπούλου Ψυχολόγος Υγείας

  Μπορούμε να επιτρέψουμε στην στεναχώρια να προέλθει τόσο από εντός μας όσο και από εκτός.

Σαν άνθρωποι εκδηλώνουμε διάφορες συμπεριφορές που μας οδηγούν στην θλίψη και την στεναχώρια. Συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε το λάθος μας διότι είμαστε απορρόφημένοι στα δικά μας θέλω και συναισθήματα. Λόγω κάποιας ανασφάλειας που μας έχει πληγώσει στο παρελθόν αδυνατούμε να αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεων μας δημιουργώντας έτσι διάφορα αρνητικά συναισθήματα στον εαυτό μας και στους άλλους για να αντισταθμίσουμε την ανασφάλεια μας.      Πιστέυουμε πως με το να ταλαιπωρήσουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για μας, ενώ στην ουσία βραχυπρόθεσμα , το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο.

  Είτε το προκαλούμε εμείς στον εαυτό μας, είτε προέρχεται από κάποιον άλλον πρέπει να εστιάζουμε στο ότι κάθε εξωτερικό ερέθισμα και κάθε εμπειρία είναι αιτία μεγάλων συναισθηματικών αντιδράσεων που στην πλειοψηφία τους είναι θετικά γιατί ολοκληρώνουν το άτομο και λειτουργούν σαν μάθημα . Όταν ζήσουμε μία εμπειρία, ανάλογα με τον τρόπο που το αντιλαμβάνεται το μυαλό μας μπορούμε να καταλάβουμε τις παιδικές μας εμπειρίες , το πόσο δυσάρεστες ήταν για εμάς και για το εάν ολοκληρωθήκαμε στην διαχείρηση συναισθημάτων του εαυτού μας. Συνήθως οι άνθρωποι που έχουν αρκετά απωθημένα από νεαρή ηλικία τείνουν να δημιουργούν υπερβολικά αρνητικά συναισθήματα για την εμπειρία γιατί από την στιγμή που δεν γνωρίζουν τον τρόπο να την διαχειριστούν τείνουν να βγάζουν ένας «μίσος» και πόνο για την πράξη.

  Πρέπει να γνωρίζουμε πώς δυσάρεστες ψυχικές καταστάσεις όπως η θλίψη και η στεναχώρια, επιδρούν με αρνητικό τρόπο στο σώμα μας και εμφανίζονται με ακραία, επίπονα ή αρκετά δυσάρεστα σωματικά συμπτώματα.

  Αν ανατρέξουμε σε μία φράση του Ιπποκράτη, πατέρα της Ιατρικής, που είχε γράψει αιώνες πρίν, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί είναι η μεγαλύτερη αλήθεια. Ο ιπποκράτης υποστήριζε σε όλη του την ζωή πώς « Η στεναχώρια είναι η πηγή όλων των ασθενειών».

  Μέσα από ιατρικές και επιστημονικές έρευνες εντοπίστηκαν διάφορες συνέπειες τις στεναχώριας και την επίδραση τους σε βασικά όργανα του σώματος.

Στην καρδιά, η μεγάλη στεναχώρια μπορεί να προκαλέσει αρρυθμία, άυξηση της πίεσης και έντονη δυσφορία. Η δύναμη της στεναχώριας είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να προκαλέσει μικρά εμφράγματα που το σώμα δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί λόγω της κατάστασης του ατόμου αλλά αυξάνει τις πιθανότητες στην μετάπειτα ζωή του για έμφραγμα.

Στο πεπτικό σύστημα, η στεναχώρια δημιουργεί πολλές διαταραχές στο στομάχι, από έντονο πόνο στην κοιλιά μέχρι και την πιο ακραία μορφή την γαστρορραγία.

Στον θυρεοειδή, οπου είναι ο μεγαλύτερος αδένας του υπάρχει στο σώμα μας και ρυθμίζει τις λειτουργίες του οργανισμού έχει την τάση να δημιουργεί πρόβληματα και ογκόματα πο οδηγούν σε διάφορες παθήσεις.

Στο αναπνευστικό μας σύστημα, αφού όπως έχει διαπιστωθεί από διάφορα άτομα που εμφάνισαν αναπνευστικές παθήσεις, πώς είχαν βιώσει άσχημες και στενάχωρες καταστάσεις σε συνεργασία με τον εγκέφαλο του έτεινε να τις κρίνει αρνητικά.

Το δέρμα, το οποίο είναι ο πιο εύκολος στόχος της στεναχώριας βγάζει προς τα έξω όλα τα ψυχοσωματικά σαν δερματικές παθήσεις, όπως κοκκινίλες στα χέρια ή στα πόδια και δερματίτιδες που οφείλονται στο άγχος και την υπερβολικά στεναχώρια.

Στα μαλλιά, τα οποία επηρεάζονται άμεσα με πιο γνωστό σύμπτωμα την τριχόπτωση και την εξασθένηση της τρίχας.

  Όπως έχει διαπιστωθεί, η καρδιακή ανακοπή και το εγκεφαλικό συνδέεται με μεγάλη θλίψη, για παράδειγμα η δύσκολη καθημερινότητα, τα οικονομικά προβλήματα, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, η διαπίστωση ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε κάποιον αυτό μας δημιουργεί φόβο και αποσυρόμαστε μήπως και οι άλλοι αποσύρουν την αγάπη τους, με το να μεγενθύνουμε διάφορες καταστάσεις, με το να φτιάχνουμε σενάρια καταστροφής και με το να μην εκτιμάμε τα θετικά πράγματα και να εστιάζουμε στα αρνητικά οδηγούν σε ένα εγκλωβισμό του εαυτού μας που δύσκολα μπορούμε να βγούμε από αυτό.

  Τα παιδιά πολλές φορές νιώθουν υπερβολική στεναχώρια επειδή νιώθουν ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες πως γονιών τους, ένας άνεργος νιώθει στεναχώρια επειδή δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του, κάποιος νιώθει στεναχώρια γιατί ένα άτομο κρατάει αρνητική στάση απέναντι του ή τις περισσότερες φορές εγκλωβίζεται σε μια καταάθλιψη που δεν αφήνει το άτομο να δεί ξεκάθαρα την αλήθεια και την σημασία του προβλήματος.

  Η ψυχική υγεία είναι άκρως συνδεδεμένη με την σωματική και είναι στο χέρι μας να τα προφυλάξουμε και τα δύο.

Τρόποι μείωσης της στεναχώριας θα ήταν να μην μεγενθύνουμε στο μυαλό μας διάφορες καταστάσεις, να μην υπερβάλλουμε, να αντιλαμβανόμαστε γιατί έγινε κάτι, να αθλούμαστε, να αρχίσουμε να εκτιμάμε τα καλά πράγματα που μας προσφέρει η ζωή και να μην τα θεωρούμε δεδομένα και να μην γεμίζουμε στεναχώρια για αυτά που δεν έχουμε αλλά για να νιώθουμε ευτυχείς και τυχεροί για αυτά που έχουμε.

  Η στεναχώρια, η θλίψη και η μελαγχολία, όχι μόνο δεν επιλύουν κανένα μας πρόβλημα και μας κρατούν εγκλωβισμένους κάνοντας μας να την δημιουργούμε στους άλλους, οδηγούν σε μαρασμό και διαλύουν την κριτική ικανότητα του εγκεφάλου και τα αντανακλαστικά για να αντεπεξέλθουμε με ωριμότητα και ψυχραιμία. 

Αννα-Μαρία Παπαδοπούλου

Ψυχολόγος Υγείας BSc, MSc, ECC, MBA

Μέλος Δ.Σ. Ψυχολογικής Ένωσης Κύπρου